Τελικά οι Έλληνες πολιτικοί είναι πολύ προβλέψιμοι. Από το 2009 που ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για τα Μνημόνια, είμαστε στο ίδιο κακοπαιγμένο έργο θεατές..
Συνεχείς αποτυχημένες συσκέψεις με τους δανειστές, λεονταρισμοί στο εσωτερικό και λαϊκισμός άνευ ορίων, επιθέσεις στα... αδίστακτα γεράκια της Ευρώπης που θέλουν το κακό μας και στο τέλος... συμβιβασμός και επώδυνα μέτρα για το λαό με την φθηνή δικαιολογία «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς, θα χρεοκοπούσαμε». Λες και δεν είμαστε χρεοκοπημένοι.
Στρατηγική πέρα από κάθε κοινή λογική, στρατηγική που απλά αναβάλλει τη στιγμή της καταστροφής και μας επιβαρύνει με νέα μέτρα, στρατηγική με μότο φθάνουμε μέχρι το γκρεμό μήπως και αποφασίσει η Παναγιά να κάνει ένα θαύμα να μας σώσει και τελικά ικετεύουμε αυτόν που μας σπρώχνει στον γκρεμό να μας δώσει παράταση ζωής.
Ο μεγάλος μας θίασος κάθε χρόνο σε νέες περιπέτειες. Ποιοι άλλοι; Ο ελληνικός λαός και μια χώρα χωρίς χρήματα, στο έλεος καιροσκόπων πολιτικών.